Sz. Pan
Andrzej Adamczyk
Minister Infrastruktury i Budownictwa
Szanowny Panie Ministrze,
Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 18 grudnia 2019 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów dokumentów stosowanych przy tych badaniach, mając za podstawę art. 81 ust. 15 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2018 r. poz. 1990, z późn. zm.) dokonano zmiany przepisów odnośnie wymagań badań technicznych dla pojazdu będącego taksówką.
Zgodnie z uprzednio obowiązującymi przepisami obowiązkiem diagnosty było sprawdzenie, czy w pojeździe mającym być użytkowany jako taksówka jest zainstalowany taksometr z aktualną legalizacją. Spełnienie tych wymogów skutkowało dopuszczeniem pojazdu do ruchu jako taksówka, natomiast w przypadku braku taksometru lub nieaktualnej jego legalizacji pojazd taki nie był dopuszczany do ruchu jako taksówka.
Przepisem powyższego Rozporządzenia o którym mowa w załączniku nr 2 w dziale I w tabeli w pkt 3.1 w kolumnie trzeciej pkt.1, który otrzymał brzmienie:
„1. Brak taksometru elektronicznego z ważnym dowodem legalizacji, jeżeli występuje.”
został częściowo zaniechany obowiązek odpowiedniego wyposażenia pojazdu tj. w taksometr. Nastąpiła nieuzasadniona dwuznaczność i zależność uzyskania pozytywnych badań diagnostycznych. Umożliwiło to przewoźnikom instalowanie taksometru lub podobnego urządzenia obliczającego należność z pominięciem przepisów a mianowicie: na diagnostykę przewoźnicy jadą bez taksometru i jego legalizacji, uzyskują pozytywne badanie o przystosowaniu pojazdu jako taksówka, następnie instalują taksometr lub podobnie działające urządzenie o dowolnych parametrach bez kasy fiskalnej. Przepis ten spowodował nierówne traktowanie przedsiębiorców wykonujących transport drogowy przewóz osób taksówką zgodnie z przepisami z przed dokonaną zmianą.
W Ustawie /Dz. U. 2001 Nr 125 poz. 1371 z poź. zm./ z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym zapis art. 13b umożliwił stosowanie aplikacji mobilnej na podstawie której naliczana będzie należność za wykonaną usługę.
Możliwość jej stosowania i wyposażenia w taksówce potwierdza ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. 2018 r. poz. 1990 z póź. zm.) w art. 2 pkt. 43. który brzmi:
„taksówka – pojazd samochodowy, odpowiednio wyposażony i oznaczony, przeznaczony do przewozu osób w liczbie nie większej niż 9 łącznie z kierowcą oraz ich bagażu podręcznego za opłatą ustaloną na podstawie:
a) taksometru albo
b) aplikacji mobilnej, o której mowa w art. 13b ustawy z dnia 6 września 2001r.
o transporcie drogowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 58, z późn. zm.).
W rozumieniu treści art. art. 2 pkt. 43 w ustawie prawo o ruchu drogowym wskazuje on na obowiązek odpowiedniego wyposażenia taksówki, dając zarazem możliwość wyboru pomiędzy taksometrem a aplikacją mobilną. Za tym obowiązek ten powinien być spełniany na bieżąco poprzez instalowanie taksometru w pojeździe między innymi przez nowych przewoźników, albowiem niezależnie od braku ustawowej aplikacji mobilnej nie zwalnia to od egzekwowania od przewoźników warunków opisanych w tym art..
Uważamy, że przepis rozporządzenia nie znajduje prawnego uzasadnienia. Nie może on od jednych wymagać spełnienia wymogu, a innych z tego obowiązku zwalniać. Przepis zawarty w art. 2 pkt. 43 ustawy prawo o ruchu drogowym nie daje takiej możliwości, daje tylko wybór urządzenia do naliczania należności za wykonaną usługę.
W związku z powyższym zwracamy się o zmianę przepisu w Rozporządzeniu o którym mowa w załączniku nr 2 w dziale I w tabeli w pkt 3.1 w kolumnie trzeciej pkt. 1 poprzez przywrócenie poprzedniego przepisu z uzupełnieniem dającym diagnoście możliwość sprawdzenia legalności aplikacji mobilnej.
Kommentare